Występowanie

kliknij aby powiększyć

 Muflony ( film )

kliknij aby obejrzeć

 

samica Muflona

kliknij aby powiększyć

trop Muflona

 

samiec Muflona

 fot.1

 fot.2

 

Muflon

 

Występowanie i siedlisko

Z powodu swej łatwej adaptacji do srodowiska oraz atrakcyjnosci łowieckiej,

wiele kół decyduje sie na introdukcje tego gatunku na swoim terenie. Muflon jest

zwierzeciem wyżynno-górskim. Jego wystepowanie ma z tym scisły zwiazek gdyż

wystepuje on głównie na wyżynach i pogórzu Azji. W Europie za jego naturalne tereny

uważa sie wyspy morza sródziemnego tj. Korsyke oraz Sardynie. W pozostałej czesci

Europy, w tym również do Polski, zwierze to zostało sprowadzone. Na terenie

naszego kraju wystepuje w okolicach Kłodzka oraz w górach Sowich. Za idealny

biotop muflon obiera tereny górzyste z domieszka pól. W zimie udaje sie w nizsze

partie gór oraz w doliny, w poszukiwani żeru. Okres lata spedza zazwyczaj w górach.

 

Charakterystyka ogólna

Muflon jest zwierzeciem zaliczanym wraz z dzikiem do zwierzyny czarnej.

Jego sylwetka jest masywna, poczynajac od dużego łba osadzonego na grubej szyi,

konczac na biegach, które sa krótkie i grube, zapewniajace muflonowi bezpieczne

przemieszczanie w terenie górzystym. Podsumowujac, można stwierdzic, że muflon w

swej sylwetce przypomina domowa owce, która posiadła siłe dziczego rodu.

Ubarwienie muflonów ma odcienie brazu oraz popielu, zmienia sie ono w zależnosci

od pory roku. Samiec jest bardziej wyraziscie ubarwiony oraz posiada białe plamy na

bokach, nazywane siodłem. Cecha charakterystyczna samców jest wystepowanie u

nich slimów, które sa rogami rosnacymi przez całe życie. Jest to bardzo istotny

element odróżniajacy rogi od poroża, które to jest cyklicznie zrzucane. Slimy

powiekszaja sie poprzez przyrost u nasady i tworza swoiste karby, dzieki którym

można ocenić wiek muflona. Masa samca jest większa niż samicy i oscyluje w

granicach 40 kg. Samica jest o około 10 kg lżejsza. U samicy slimy nie wystepują,

zdarza się jednak, że duża ilość hormonów powoduje u niej wytworzenie małych

rożków.

 

Odżywianie

Muflon jest zwierzęciem roslinożernym o niewyszukanym guście. Żywi się

szeroka gama roślin ( trawami, pędami, korzonkami, liśćmi, a czasem nawet korą ).

Czesto w okresie jesiennym pobiera grzyby, owoce runa jak borówki czy jagody, a w

zimie zeschnięte trawy oraz wrzos. Przysmakiem muflona podobnie jak dzika są

bukiew oraz żołędzie. Swój żer prowadzi w podobnym cyklu dobowym, co zwierzyna

płowa, czyli o świcie oraz w okolicach zmierzchu.

 

Rozmnażanie i rozwój

Okres grzania sie owcy jest bardzo krótki (maksymalnie dwie doby), w

związku z czym, gody muszą się odbywać w szybkim tempie aby dominujący samiec

mógł zdążyć pokryć samice. Okres godowy, w którym samice podatne sa na wzgledy

samców, zazwyczaj przypada w czasie póznej jesieni oraz wczesnej zimy. Samce

walczą ze soba poprzez zderzanie się slimami oraz przepychanie rywala. Przegrany

opuszcza kierdel, wygrany może wtedy przystapic do krycia rujnej owcy. W czasie walk

dochodzi czasem do kontuzji tryków, jako że silne uderzenia łbami mogą powodować

urazy kręgosłupa. Zwycięski samiec kryje owce kilkukrotnie, przy czym akt trwa

zaledwie kilka sekund. Na dwa miesiące przed porodem matka opuszcza zeszłoroczne

jagnie, które sie usamodzielnia. Dojrzałość płciowa osiąga muflon w wieku 1,5 roku.

Ciaża trwa 22 tygodnie. Po około dwudziestu tygodniach w osamotnieniu owca wydaje

na świat potomstwo w liczbie jednego lub dwóch, rzadziej trzech. Młode dość szybko

usamodzielniają się, przy czym młode samce opuszczają matkę wcześniej niż owce. W

swoim drugi roku życia zarówno samce jak i samice osiagaja dojrzałość płciowa.

 

Zachowanie

Muflony żyja w kierdlach odpowiadającym dziczym watachom. Podobnie

również stare osobniki męskie żyja w osamotnieniu i przyłaczają się do grup tylko w

okresie zimowym. Kierdle składaja się zazwyczaj z kilku do kilkunastu osobników,

przy czym w zimie grupy są liczniejsze. W kierdlach składających się z osobników obu

płci, prym i przewodnictwo wiedzie prowadząca owca. W kierdlach męskich

przewodzi najmocniejszy i najbardziej doświadczony tryk. Muflony wykształciły

bardzo dobrze narząd wzroku i słuchu, przez co nie są zwierzyną łatwą do 

upolowania. Tryb życia muflonów podobny jest do zwierzyny płowej, przez co

aktywność dobowa swoje maksimum osiąga w godzinach porannych oraz

wieczornych. Charakterystycznym sposobem pobierania pokarmu jest wypas tyraliera,

osobniki ustawiają sie w linii i wypasają poruszajac sie ława.

  

Ekologia gatunku

Muflony są zwierzyną bardzo wdzieczną z punktu widzenia gospodarki

łowieckiej, ponieważ przy swojej atrakcyjności jako obiektu polowań, nie powodują

praktycznie żadnych szkód w uprawach rolnych oraz leśnych. Sa też zwierzętami

przywiązanymi do swojego terytorium, które niechetnie opuszczają, a w przypadku

wypraw za pożywieniem, powracają zawsze na swoje tereny.

 

Słowniczek

Muflon słownik (gwara)

 

Baran – samiec muflona.

Biegi – nogi muflona.

Chrapy – o nozdrzach muflona.

Kierdel – grupa muflonów.

Lustro – biała sierść na zadzie muflona

Owca - samica muflona.

Przodownica – owca przewodzaca kierdlowi.

Szpile – na tyle biegów wyrostki zostawiajace charakterystyczny znak na tropie

Rogi – a nie poroże, ponieważ muflon nie zrzuca rogów, rosna one przez całe życie

Rogować – walczyc.

Siodło – przypominające siodło białe plamy na grzbiecie muflona.

Suknia – sierść.

Slimy – nazwa rogów muflona.

Tryk – dorosły samiec.

Tyraliera – sposób ustawienia sie muflonów podczas żerowania.

 

 

Muflon zdjęcia

PRZYPISY

zdjęcie główne - http://www.tomeksczansny.pl/Inne%20zwierzeta/Inne%20zwierzeta/album/slides/muflon,%20tryk.html

trop muflona - http://www.lowiecki.pl/biologia/muflon.php

samiec Muflona - Volker.G

fot.1 - Jessica Dennett

fot.2 - http:bawarianieobiektywnie.blox.pl_2009_03_Muflon-parkowy-Hirchgarten.html

Muflony ( film ) - http://www.youtube.com/user/tvsudecka

samica Muflona - http:mrowkojad.wordpress.com_2012_05_06_

Muflon słownik - http://szarakkoziol.pl/